DE VOORUITZIENDE BLIK VAN ONZE REGERING
Ooit was de overheid een wereld op zichzelf. Overheidsorganisaties deden alles zelf: catering, koeriersdiensten, beveiliging, schoonmaken. Alleen voor een aantal taken die een groep overheidsorganisaties beter gemeenschappelijk kon uitvoeren, waren er organisaties als het Rijksinkoopbureau en de Staatsdrukkerij en Uitgeverij. Die verzorgden de inkoop, respectievelijk het drukwerk en de publicaties, voor een groot aantal overheidsorganisaties gezamenlijk.
De laatste decennia heeft de overheid steeds meer taken afgestoten die niet tot de kernactiviteiten behoorden. Voor de catering werden externe cateringbedrijven ingehuurd. Voor de koeriersdiensten externe koeriers, voor de beveiliging externe beveiligers, enzovoort. Vaak waren de bedrijven die werden ingehuurd, verzelfstandigde onderdeeltjes van de overheidsorganisatie.
Ook het Rijksinkoopbureau en de Staatsdrukkerij werden verzelfstandigd. Het Rijksinkoopbureau werd het Nederlands Inkoopcentrum, en dat werkt allang niet meer alleen voor de overheid. De Staatsdrukkerij en Uitgeverij is nu een commerciële uitgeverij, Sdu Uitgevers. De bijbehorende drukkerij is gesloten.
Maar inmiddels heeft de overheid spijt gekregen en heeft ze het roer omgegooid. Het Financieele Dagblad vertelt in een artikel ‘Ondernemende overheid ergert zowel bedrijfsleven als oppositiepartijen’ in de krant van 26 juli 2013 hoe ver de overheid inmiddels al is met ‘De Werkmaatschappij’, een ‘shared service center voor dienstverlening binnen de Rijksoverheid’. De Werkmaatschappij bestaat uit dertien bedrijfseenheden, zoals een koeriersdienst, een drukkerij en een beveiligingsbedrijf. Er werken intussen al 800 mensen, zo vertelt het Het Financieele Dagblad
Een drukkerij... Daarmee hebben we de Staatsdrukkerij weer terug! Het artikel in het FD maakt er geen melding van, maar ook het Rijksinkoopbureau komt weer terug, nu in de vorm van twintig inkoopuitvoeringscentra, die elk gaan inkopen voor één of meer overheidsorganisaties. Dat weet ik uit een andere bron.
De Werkmaatschappij wordt bemenst door boventallige ambtenaren en voormalige flexwerkers bij de overheid. Op zichzelf een nobel streven natuurlijk. Een groot aantal werkzaamheden die in de loop der jaren zijn uitbesteed aan derden, worden nu weer ‘inbesteed’ aan ambtenaren die anders niets te doen zouden hebben.
Wat vinden de particuliere bedrijven die tot voor kort de catering, schoonmaak of beveiliging bij overheidsorganisaties mochten verzorgen en nu aan de kant worden gezet? Wel, wat dacht u? Die zijn furieus. Zij spreken van ‘oneerlijke concurrentie’ door de overheid en wijzen erop dat bijvoorbeeld de catering- en de schoonmaaksector niet bepaald de meest florissante sectoren zijn binnen de Nederlandse economie. Inbesteden door de overheid gaat banen kosten.
Wat is nu eigenlijk het punt dat ik wil maken? Wel, mijn punt is dat het niet bepaald van veel consistentie getuigt als de overheid eerst zoveel mogelijk taken afstoot en die vervolgens weer terug gaat halen.
Wat is het grootste gevaar dat Nederland bedreigt? PVV’ers zullen zeggen: ‘de islam’ of ‘Europa’, CDA’ers ‘de ontkerstening’, GroenLinksers ‘de opwarming van de aarde’.
Maar ik zeg: het grootste gevaar is een overheid die volkomen stuurloos ronddobbert op een oceaan van problemen en nu eens de ene, dan weer de andere kant op zwalkt, omdat ze geen flauw idee heeft waar het met Nederland naartoe moet.
Sijtze Reurich
 |
 |
 |