MAAK EENS EEN WEBSITE
Een paar jaar geleden kocht een handige zakenman een reeks domeinnamen op .com met de namen van bekende Nederlanders. Vervolgens begon hij in advertenties uit te leggen hoe dom premier Wim Kok wel niet geweest was, dat hij de naam www.wimkok.com niet zelf had laten vastleggen.
Ik vond dat toen sterk overdreven. Wat moest Wim Kok met een domeinnaam op .com? Hij was toch geen bedrijf? Hij zou hooguit wat kunnen doen met www.wimkok.nl. Die naam kon hij trouwens niet meer krijgen, want die was toen in handen van een Utrechtse fietsenmaker die ook zo heette. (Inmiddels is de naam vrij; Wim, grijp je kans!)
Toen ik in 2004 zelf een paar domeinnamen liet vastleggen, nam ik echter naast www.sijtzereurich.nl toch ook maar www.sijtzereurich.com. Ik had toen namelijk al het idee: eens begin ik voor mezelf en dan kan zo'n naam te pas komen. Maar toen ik begin 2005 besloot iets op het internet te gaan zetten, koos ik toch voor www.sijtzereurich.nl. Ik was immers nog niet commercieel. Later liet ik www.sijtzereurich.com doorlinken naar mijn Engelstalige filateliepagina. De mensen die voor de posttarieven van Estland en Letland komen, hoeven dan geen Nederlandstalige pagina's door.
Toen begon ik alsnog voor mezelf. Wat moest ik nu met mijn website? Er staan wat dingen op waar een opdrachtgever niet echt een boodschap aan heeft, zoals hoe mijn huis eruit ziet of dat ik katholieke bekeerlingen niet begrijp. Ook zal hij vermoedelijk niet willen weten wat een inwoner van Dorpat in 1862 moest plakken op een brief naar Reval. Omdat dat op mijn website staat, ben ik natuurlijk inmiddels wel wereldberoemd in Estland, maar dat levert geen opdrachten op.
Een vriend van mij opperde een idee waar ik zelf ook al mee speelde: een light versie van mijn website. Ik wilde de Esten en Letten niet in de kou zetten, dus www.sijtzereurich.com kon ik daarvoor niet meer gebruiken. Ik liet een derde naam, www.sijtzereurich.biz, vastleggen en vulde die website met grotendeels hetzelfde materiaal dat al op mijn andere website stond, maar wel met vier knoppen (en natuurlijk de bijbehorende content; dat is de vakterm) minder.
Oplettende lezertjes missen nog een website: www.micawberpublishers.com. Inderdaad, op .com, maar een internationale uitgever moet wel. Want dat is wat ik dolgraag zou willen doen: bibliofiele edities van Victoriaanse romans op de markt brengen met een door mij te schrijven inleiding, waarin ik uitleg wie William Makepeace Thackeray, Anthony Trollope of George Meredith was en waarom zijn romans zo waardevol zijn. Het ziet er echter niet naar uit dat dit wat wordt. De site trekt gemiddeld twee bezoekers per dag en ik krijg nooit een mailtje. Die kant moet ik dus niet op. Jammer.
Hoe heb ik mijn websites gemaakt? Een ander zou misschien een HTML-handleiding door gaan spitten, en na een paar maanden knutselt hij een heel aardige website in elkaar. Daar heb ik het geduld niet voor. Ik wil meteen resultaten zien. Dus heb ik alles aangemaakt in Word for Windows en weggeschreven als HTML-tekst. Ik had al gauw door dat ik dan steevast achteraf nog wat verborgen codes moet aanbrengen in de brontekst om mijn site vindbaar te maken voor een zoekmachine. Maar helaas bleek ik de brontekst ook te moeten bewerken om alles wat Word for Windows verwijdert, verplaatst of verandert terug te draaien.
Een voorbeeld. Word bleek bladwijzers te verplaatsen van het begin naar het einde van een alinea. Als je dan tijdens het surfen op een link naar een bladwijzer drukt, komt de laatste regel van de alinea boven in beeld in plaats van de eerste. Als voorbeeld een kop die over twee regels loopt:
VERMOEDEN DISCRIMINATIE WEGENS ZWANGERSCHAP OF
MOEDERSCHAP AL RISKANT
Als je dan terugspringt naar die kop, krijg je, als het aan Word ligt, dit bovenin je beeld:
MOEDERSCHAP AL RISKANT
Dat is niet bepaald bevorderlijk voor een goed begrip van het verhaal. Dus is de laatste handeling vóór ik de pagina op het web zet het terugzetten van alle bladwijzers naar het begin van de alinea.
Een tekst aanmaken in Word is altijd een heel avontuur. Sommige dingen heb ik nu aardig in mijn vingers. Als je illustraties hebt, moet je een tabel aanmaken. De illustraties moet je in andere cellen zetten dan de tekst. Daarmee voorkom je dat een illustratie op een volstrekt onvoorspelbare manier door de tekst gaat zwerven. De lijnen in de tabel kun je achteraf onzichtbaar maken door ze dezelfde kleur te geven als de achtergrond.
In de tabellen met posttarieven zit trouwens één onzichtbare lijn die steeds weer zichtbaar wordt als ik de tabel oproep. Als ik iets veranderd heb, moet ik dus voor het opslaan die lijn weer even onzichtbaar maken. Een van de vele ongevraagde eigen initiatieven van Word.
Voor andere zaken heb ik nog steeds geen bevredigende oplossing. Van de functie ‘opsommingen’ begrijp ik echt niets. Een standaard-opsomming ziet er voor mijn gevoel zo uit: de opsomtekens vooraan en alle tekst keurig onder elkaar op korte afstand van die opsomtekens. Helaas is dat voor Word maar één van de talloze opties, en niet die optie waar het programma in eerste instantie aan ‘denkt’. In mijn websites kunt u op verschillende plaatsen zien dat het net niet helemaal klopt: de tweede en derde regel zijn net iets minder of net iets meer ingesprongen dan de eerste. Ik kan u verzekeren: toen ik de tekst opsloeg, stond alles keurig onder elkaar. Kennelijk heeft Word er tijdens het opslaan weer iets aan veranderd. En mijn kennis van HTML is weliswaar groeiende, maar hoe ik in HTML een rommelige opsomming verander in een strakke, weet ik nog niet.
| Zo zou het moeten: |  |
| Maar Word maakt er op eigen initiatief vaak dit van: |  |
| Of dit: |  |
| Deze is wat zeldzamer, maar niet ongebruikelijk: |  |
| Het opsommingsteken vóór de kantlijn? Waarom niet: |  |
Kortom: waarom kun je Word eigenlijk niet zo instellen dat je altijd maar één type opsomming krijgt? Trouwens, waarom zitten de mogelijkheden 2 en 3 er überhaupt in? Wie wil zoiets nou? |
|
Dat Word for Windows ooit de standaard heeft kunnen worden, heeft niets te maken met de verdiensten van het programma. Het is veruit het minst doordachte tekstverwerkingsprogramma dat ooit is gemaakt. Het komt vooral door de slimme marketing van de firma Microsoft, de goede aansluiting op andere Microsoft-programma's, en niet te vergeten een reeks ongelofelijke marketingblunders van de voornaamste concurrent WordPerfect.
Ik moet me dus behelpen met een ongelukkig instrument als Word. Toch blijf ik proberen dingen te verbeteren. Soms lukt het niet. Het plaatje op de eerste pagina ‘Ontwerpen’ zou sneller moeten laden. Maar die pagina is een resultaat van de categorie ‘I did it – if only I could remember what I did’. Als ik het plaatje probeer te vervangen door een plaatje van een lagere resolutie, vult dat plaatje het hele vak en ben ik mijn randen kwijt – en dat is ontzettend lelijk. Dus laat ik het maar zo.
Als je het publiek van de automatiseerderswebsite WebWereld boos wilt maken, moet je trouwens een pagina maken die alleen in Internet Explorer te bekijken is. Het is een kleine moeite om dat te vermijden, wordt er dan geroepen. Natuurlijk, ik heb ook een hekel aan monopolist Microsoft en ik gun het ze niet dat mijn website alleen in IE te bekijken is. Dus test ik alle pagina's zowel in IE als in Mozilla Firefox. Nou, het blijkt helemaal niet moeilijk te zijn om een pagina te maken die er in één van die twee goed uitziet en in de andere een complete hutspot is. Het zijn echt verschillende programma's. Internet Explorer heeft moeite met foto's, Mozilla Firefox verslikt zich in verticale lijnen. Wat dat betreft hebben de tabellen met posttarieven mij veel hoofdbrekens gekost. Er is veel meer tijd gaan zitten in de presentatie dan in de samenstelling daarvan. Roep dus niet te gauw dat ik ze anders had moeten opzetten. Waarschijnlijk heb ik uw manier óók geprobeerd, en zag het er niet uit.
Ik hoop dat u het interessant vond, dit kijkje achter mijn schermen.
Sijtze Reurich
Opsommingen kan ik nu ook maken in HTML. Werkt perfect. Alleen jammer dat de keus in opsommingstekens zo klein is. Een dicht rondje, een open rondje en een vierkantje, daarmee heb je het gehad.
Verder test ik tegenwoordig ook in Opera en Google Chrome. Die browsers brengen weer heel andere problemen met zich mee. Zo vallen in Google Chrome veel lijnen weg. In de nieuwe opzet van mijn webpagina's blijven gelukkig alle lijnen staan. Alleen verandert een witregel af en toe in twee witregels. Dat is tenminste nog te overzien. Het kan veel erger. Toen ik dit stukje schreef, was de website van Astrid bijvoorbeeld helemaal niet te bekijken in Google Chrome. Je kreeg een blanco pagina. Vraag me niet waarom.
Het is ten slotte nog wel interessant om te vermelden dat ik inmiddels een andere – in goed Nederlands – hosting provider heb. Het was eerst Uniserver Internet, het is nu One.com. In de voorwaarden van Uniserver stond dat ik het moest melden als ik een eigen bedrijf begon. Dat heb ik braaf gedaan – en ineens moest ik twee keer zo veel betalen voor het hosten van mijn websites!
Als je een bedrijf bent, zijn er veel collega-bedrijven die ineens de dollartekens in de ogen krijgen. Banken hebben daar ook een handje van. Bij Astrids zakelijke rekening werden veel meer kosten ingehouden dan bij haar privérekening. Dat is de reden dat ik nooit een zakelijke rekening heb genomen, maar gewoon mijn privérekening als zodanig gebruik. Astrid doet dat inmiddels ook.
Een particulier is arm, een bedrijf is rijk, denken ze blijkbaar bij de banken, en ook bij Uniserver Internet. Overigens verdien ik nu minder dan toen ik nog in loondienst werkte. Daar zeur ik niet over; er staat een heleboel tegenover. Maar als zakelijke klant twee keer zo veel betalen valt voor mij in elk geval niet onder de voordelen van het ondernemerschap. Dus zocht ik een andere provider die geen speciale tarieven voor ondernemers hanteert.
 |
 |
 |